معنی ابوعلی خبائری - جستجوی لغت در جدول جو

ابوعلی خبائری

لغت نامه دهخدا

(اَ هَِ)

جبائی. محمد بن عبدالوهاب بن سلام بن خالد بن حمران بن ابان. از مردم خوزستان و اصلا فارسی است. یکی از شیوخ متکلمین معتزله. مولد وی 235 هجری قمری در بلدۀ جبی، روستائی بخوزستان. او پس از فراگرفتن مقدمات علوم به بصره شد و از محضر ابویوسف یعقوب بن عبدالله شمام بصری رئیس معتزله فوائد جمه یافت و ابوالحسن اشعری از شاگردان اوست که سپس مذهب دیگری آورد و بنام اشعریه معروف شد. وفات او به سال 303 هجری قمری بوده است. او راست: کتاب المخلوق (راجع به قرآن). کتاب متشابه القرآن. کتاب التفسیر علی قرآن الکریم. (ابن الندیم). و رجوع به کلمه معتزله و اشعریه و رجوع به ابوهاشم عبدالسلام بن محمد و رجوع به الجبائیه در ملل و نحل شهرستانی و نامۀ دانشوران ج 1 ص 406 و ملحقات ابن الندیم چ مصر و رجوع به حبط ج 1 ص 235 و 303 شود
عیسی بن زرعه نصرانی منطقی متوفی به سال 398 هجری قمری او راست: کتابی در عقل و مقاله ای مجهوله در اخلاق و ترجمه مقداری از کتاب برقلس در تفسیر فاذن از سریانی بعربی. رجوع به ابن زرعه ابوعلی شود

لغت نامه دهخدا

ابوعلی باری

ابوعلی حسین بن (کذا) نصر باری (منسوب به بار نیشابور) از محدثان بود. از فضل بن احمد رازی از سلیمان بن سلمۀ حمصی روایت کرد و ابوبکر بن ابوالحسین بن حیری از وی روایت دارد. وفات او بعد از سال 330 هجری قمری بود. (از انساب سمعانی). یاقوت آرد: حسن بن نصر نیشابوری باری مکنی به ابوعلی از مردم بار نیشابور بود. وی از فضل بن احمد رازی حدیث کرد و ابوبکر بن ابی الحسین حیری از او حدیث داردو در سال 330 هجری قمری درگذشت. (از معجم البلدان)

لغت نامه دهخدا

معنی ابوعلی خبائری - جستجوی لغت در جدول جو

پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما